اندازه همه دلای دنیا دلم گرفته.....

همش دارم فکر می کنم من چرا تنهام..... 

من که به همه خوبی می کنم پس اخه چرا همه جوابمو با بدی میدن؟؟؟؟

خدا از دنیا همه آدماش بدم اومده.... 

دیگه به هیچ کس به چشم دوست نمیشه نگاه کرد.....

همه دلا سیاه شده....

کوش دلای پاک رنگی؟؟؟؟

کوش اون دلایی که زود جوش می خورد با اون یکی؟؟؟

دلم داره پر میکشه واسه اون وقتایی که تنهایی معنایی نداشت؟

مگه میشد دلی تنها باشه...!!

کاش میشد برگردیم به اون زمان که دوستی،عشق ومحبت جاشونو به بی وفایی،خیانت و بی وفایی نداده بودن.......!!!!

می خواهم از تاریکی و تنهایی خانه ای بسازم

خانه ای که هیچ نوری حتی برای لحظه ای بر آن نتابیده باشد

سیاهی دیوارهایش را با غمهایم تزیین میکنم

پنجره هایی چون قفس می سازم

که زندانی تنگ و تاریک را برایم  ارمغان بیاورد

راهی نیست چون زندگی اینگونه است

فرار از آن بیهوده است......

قانون تو تنهایی من است و تنهایی من قانون عشق
عشق ارمغان دلدادگیست و این سرنوشت سادگیست....
چه قانون عجیبی! چه ارمغان نجیبی و چه سرنوشت تلخ و غریبی!!!
که هر بار ستاره های زندگیت را با دستهای خود راهی آسمان پر ستاره کنی
و خود در تنهایی و سکوت با چشمهای خیس از غرور پیوند ستاره ها را به نظاره نشینی
و خاموش و بی صدا به شادی ستاره های از تو گشته جدا دل خوش کنی
و باز هم تو بمانی و تنهایی و دوری… 

بــــــــــــی نظر نریااااا....

هیچ کی رو دوست ندارم جز اون که رفت از اینجا بدونِ اون شکستم تنها شدم تو دنیا گفته بودم نمی شه بدونِ اون بمونم ببین حالا که رفته هر روز دارم می میرم نگاهِ آخرِ اون دلِ منو سوزوندش همون نگاهِ آخر هزار تا غم آوردش بد جوری کم آوردم میونه این همه غم این همه غم تو اینجا برای من شده سم * * * چیزی برام نمونده به جز دلی شکسته دلی که رو به خنده هنوز دراشو بسته کاش کی می شد بمونه کنارِ من همیشه زندگی توی دنیا بدونِ اون نمی شه وقتی که اینجا بودش خوشی کنارِ من بود مثل حالا دل من اسیر غم ها نبود حالا منم تو دنیا یه بی صدا و خسته کنارِ غم نشستم با دست و پای بسته رفتیو تنها موندم از غصه هام سرودم برای تو نوشتم به یاد تو بمونم دل به کسی نبستم همون بودم که هستم تنها و دل شکسته کنارِ غم نشستم......!!!

نظر یادتون نــــــــــــــــــــره.....!!!